Suhomesnati proizvodi – tradicija dobrog ukusa

Please follow and like us:

Suhomesnati proizvodi su proizvodi dobijeni preradom mesa koji, prema kvalitetu i primenjenim tehnološkim postupcima, u nutritivnom i kulinarskom smislu zadovoljavaju gastronomske potrebe stanovništva.

Suhomesnati proizvodi postoje više od hiljadu godina

Meso igra važnu ulogu kao visoka proteinska hrana u većini kultura i društava, te da bi ono duže trajalo još su stari narodi poznavali različite recepture i metode za očuvanje mesa.

Pre više od jednog milenijuma u zemljama širom sveta razvila se tradicija kao potreba za hranom koja se teško kvari. Suhomesnati proizvodi bili su osnovna hrana, pre svega, putnicima, lovcima i istraživačima i drugim ljudima koji su stalno u pokretu, te možemo da kažemo da su ove prerađevine odigrale veliku ulogu u preživljavanju čovečanstva tokom mnogo vekova.

Suhomesnati proizvodi i njihov razvoj na istoku

Tradicija prerade mesa u Aziji, posebno u Kini, je starija nego u Evropi.

Najstariji suhomesnati proizvodi su fermentisani zbog produženja roka trajanja i postizanja željenog ukusa. Njihova tipična karakteristika se ogleda u upotrebi šećera kao sastojka čime se poboljšava proces, a samim tim i stabilnost bakterija za fermentaciju.

Najpopularniji suhomesnati proizvodi u Aziji su kineske kobasice, lokalno nazvane kunchiang, yuen chang ili lup-cheong. One su specijalno sušeni proizvod i nikada se ne jedu direktno ili se od njih spremaju sendviči, već se koriste za kuvanje, najčešće kao dodatak supe.

Suhomesnati proizvodi u Aziji se veoma razlikuju od onih iz drugih krajeva. Ovde se može naći kobasica od jegulje koja ne sadrži ni meso ni masnoću, već samo jetru i slezinu, zatim biljna kobasica i tzv. naem koji predstavlja mešavinu mlevenog sirovog svinjskog mesa, prerađene svinjske kože sečene na duge tanke trake i kuvanog pirinča.

Suhomesnati proizvodi razvili su se još u Starom Rimu

Popularnost suhomesnatih proizvoda u Evropi počela je tokom rimskih vremena. Rimska vojska se hranila uglavnom sušenom svinjetinom.

Danas, gotovo da nema evropske zemlje sa karakterističnim proizvodom. Tako je u Italiji poznata Parma šunka, u Španiji Jamón serrano, Guestphalia šunka u Nemačkoj,…

Pre više od jednog veka u Nemačkoj je izumljena tehnologija izrade sirovo kuvanih proizvoda.

Ova tehnika zasnovana je na principu da sirovo meso, kada je fino iseckano, može apsorbovati vodu i razviti mrežu proteina. Ona se koagulira i učvršćuje nakon umerenog toplotnog tretmana iznad 60 stepeni.

Na taj način su se razvili proizvodi kao što su hotdog, viršle i kobasice, koje danas važe za jednu od najkonzumiranijih suhomesnatih proizvoda širom sveta.

Suhomesnati proizvodi – vrste

Suhomesnati proizvodi dobijaju se od svih vrsta mesa soljenjem ili salamurenjem i sušenjem, uz dimljenje ili bez njega.

Način spremanja varira prema vrsti sirovine, stupnju uhranjenosti životinje od koje meso potiče. Takođe i od dela trupa tj. anatomske regije koja se prerađuje, načinu rasecanja i kategorizaciji mesa i tehnici soljenja.

Postoje dve osnovne grupe: trajni suhomesnati proizvodi koji se ne obrađuju na toploti (hladno dimljenje) i polutrajni suhomesnati proizvodi koji se toplo dime.

 

U najpoznatije trajne proizvode spadaju nedimljeni pršut, pančeta, suva šunka i plećka, suvi vrat.  Suva svinjska pečenica, suvi svinjski kare, suva rebra, goveđi pršut.

U polutrajne suhomesnate proizvode najčešće se ubrajaju dimljena šunka, plećka, kare, pečenica, vrat u crevu. Zatim,  suva, pečena i kuvana slanina.

Kvalitetno meso koje je dimljeno kod nas u Agropapuku, zadovoljiće ukuse i najprobirljivijih gurmana.

Dođite i uverite se.

Please follow and like us: